Hallo daar, beste lezers! Pluis hier, klaar om jullie een kijkje te geven in een van mijn meest memorabele avonturen: het soepincident. Het was een mooie dag, zoals elke andere dag in mijn gezellige huishouden. Een van de mensen had iets heerlijks op het vuur gezet, een geurige pot met een romige substantie waarvan ik wist dat het iets lekkers moest zijn. Helaas bleek het weer eens niet voor mij bestemd te zijn. Nee, het mens wilde het zelf opeten. Maar gelukkig was er een flinke portie overgebleven die ze voor mij op het aanrecht had laten staan. Ik kon nauwelijks wachten tot ze het me aan zou bieden, maar zoals gewoonlijk duurde het me veel te lang.

Dus besloot ik tot actie over te gaan. Met mijn behendige sprongen klom ik op het aanrecht, dichter bij de bron van dat heerlijke aroma. Mijn neus trilde van opwinding terwijl ik naar de grote zilveren pan sloop. Het was een beetje een onhandig gebeuren, aangezien mijn etensbakje een stuk makkelijker zou zijn geweest. Maar geduld is niet bepaald mijn sterkste punt, vooral niet als het op eten aankomt.

Dus daar ging ik, met mijn kop recht in de pan. De smaak explodeerde op mijn tong en ik likte gulzig de heerlijke maaltijd helemaal op. Het was gewoon te lekker om te weerstaan, zelfs als het betekende dat ik een beetje buiten de gebaande paden moest gaan om het te krijgen.

Maar toen kwam mijn mens weer beneden en keek me aan met een blik die ik niet helemaal kon plaatsen. En toen begon ze keihard te lachen. “Pluis, sufferd! Jouw hele kop is rood van de tomatensoep!” riep ze uit tussen het lachen door. Nou, dat was een verrassing! Ik had geen idee dat ik mezelf zo’n bizar uiterlijk had gegeven tijdens mijn smakelijke avontuur.

Achteraf bleek dat ze de soep niet met me had willen delen en dat ze het eigenlijk de volgende dag had willen opeten. Maar eerlijk gezegd kon me dat niet veel schelen. Ik had mijn buikje rond gegeten en daar ging het uiteindelijk om. Dus ja, misschien was het een beetje een onhandig moment, maar voor mij was het gewoon een avontuurlijke reis naar een smakelijk einde. En dat is toch waar het allemaal om draait in het leven van een kat, nietwaar?

Afbeelding van Frauke Riether via Pixabay

Je houd misschien ook van..

1 reactie

  1. […] Katten doen hun baasjes niet alleen na, ze proberen ook het zelfde eten op te smikkelen. Pluisje vertelt hier over het soepincident waarbij hij per ongeluk de soep van zijn mensenvriendje o… […]

Reacties zijn gesloten.